Pages

mardi 27 février 2018

Aimer [être] Aimé

Oui, j'aime être aimée.
Oui, j'aime aimer être aimée.
Oui oui oui, j'aime ça.
Trois fois.
Pourtant ce que j'aime le plus aimer
C'est aimer.
Aimer.
Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer.
Cent fois.
Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer.Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer.Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer.Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer.Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer.Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer.Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer.Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer.Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer/Aimer.
Mille fois.

dimanche 18 février 2018

#tabou du dimanche * MASTERCLASS EXPRESS // 3 leçons pour se faire larguer utile



Leçon N°1:
toujours se mettre d'accord sur la signification des mots.
Dans le cas ici présent,
"constructive" fait polémique.
Leçon N°2:
ne jamais négliger les pointillés au nombre de 13.
Même si ce n'est pas un vendredi.
Leçon N°3:
saisir cette formidable occasion pour se faire du bien.
Et commander des sushis.

samedi 17 février 2018

Forever Young


Ma meilleure copine Alain a 70 ans aujourd'hui
Et franchement
On a pas fini nos conneries
😜💖🎺💖

mercredi 14 février 2018

# CES PETITS RDV // déjeuner avec Jacky

Jacky il est super
Jacky il est vif
Jacky il est sensible
Jacky il est pro
Jacky il est corrosif
Jacky il est culte
Jacky il est incontournable
Jacky il est surtout Jacky
Et c'est pas rien
D'être Jacky


lundi 12 février 2018

L'amour au collège


A peine 13 ans, à peine sortie de sa robe de princesse, à peine entrée dans la lumière de la vie, et déjà si sombre. Et déjà une croix, sur l'amour. 😢

"On s’aime à en mourir, on s’déteste à en souffrir
T’façon les histoires de cœur c’est pour ceux qui en ont
J’ai l’impression que tu dis « je t’aime » seulement pour une histoire sans lendemain
Aujourd’hui tu m’lances un sale regard
Pendant qu’hier j’avais le droit à des « promis jurés qu’on la vivra notre putain de belle histoire »
C’était finalement elle qui me redonnait espoir
Lorsque ma douleur était plus profonde que le Nil.
J’ai 99 problèmes, mais un amour n’en est pas un
Reste à faire mon choix
Autant monter sur le toit du bâtiment 20
Et peut-être faire une croix."

Amira 13 ans, 4ème C de Sevran

mardi 6 février 2018

# CES PETITS RDV // interview de Marion Sarraut


Je suis allée à ce rdv comme toujours
Comme je vais à mes rdv pros
Avec trac, excitation, envie et préparation.
Je savais ce que j'allais demander
Ce que j'allais recueillir
Ce que j'allais en faire
Je savais.
Ce que je ne savais pas
C'était pourtant l'essentiel:
La dimension que pourrait prendre ce rdv.
Une dimension infinie
De plaisir
De richesse
De connexion
De (presque) fusion...
Je ne savais pas ça.
Comment aurais-je pu?
Marion est une femme si extraordinaire
Si belle dans tous ses contours
Si bien dessinée dehors comme dedans
Si aimable
Que je l'ai aimée 
Instantanément
Je l'ai même adoptée 
A son insu
Comme modèle
Comme âme-soeur
Comme âme-mère
Comme âme-grand-mère.
Ce rdv n'était pas un rdv
C'était une rencontre
De celles qui gravent une ligne indélébile
La ligne entre l'Avant et l'Après
Et qui fait chanter sous la neige
Avec le cœur comme un volcan.
💞🌋💞

vendredi 2 février 2018

Ces mots qui manquent


Merci
Chaque jour tu me .....
Comme un ......
A ......
Un .......
Venu de si ....
Qui se renouvelle
Chaque matin
Merci
Tu es si ....
Avec ton regard ....
Ton cœur ....
Et ton âme
... .. ....
Tellement ...
Merci
Je ne sais pas
Comment tu es possible
Je t'ai toujours .......
Tu es
Tout ça à la fois
Pour ...
Merci
Je te .......
Les mots me manquent
Les mots .......
Oui
Un seul survit
MERCI
💙💛💙